តើពាក្យ «សម្បជញ្ញៈ» មានន័យដូចម្ដេច ?

សម្បជញ្ញៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. សម្បជញ្ញ; សំ. សំប្រជ្ញ, សំប្រជ្ញា ឬ សម្ប្រ– ) សេចក្ដីដឹងខ្លួន, ការមិនភ្លេចខ្លួន, ការប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ច; ការត្រិះរិះរំពឹងដឹងខ្លួនជាដរាប ។
ឧទាហរណ៍៖ មានសម្បជញ្ញៈ, ច្រើនប្រើជា សតិសម្បជញ្ញៈ ស្មារតីនិងសេចក្ដីដឹងខ្លួន : បព្វជិតគួរមានសតិសម្បជញ្ញៈជានិច្ច ( ព. ពុ. ) ។

                  សេចក្តីដឹងខ្លួន ការមិនភ្លេចស្មារតី ការប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ច ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត