តើពាក្យ «សម្បយុត្ត» មានន័យដូចម្ដេច ?

សម្បយុត្ត

👉ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. សំប្រយុក្ត ឬ សម្រ្ប— ) ប្រកប, ផ្សំ; ដែលប្រកប, ដែលផ្សំហើយ, ដែលលាយច្រឡំ, ដែលរួមចូលគ្នា ។
ឧទាហរណ៍៖ ចិត្តសម្បយុត្តដោយអំណរ ។

                 ញាណសម្បយុត្ត ចិត្តដែលសម្បយុត្តដោយការដឹង, ដោយប្រាជ្ញា ។ សទ្ធាសម្បយុត្ត ចិត្តដែលសម្បយុត្តដោយសទ្ធា ។ ល ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ( បា.; សំ. សំប្រយុក្ត ឬ សម្រ្ប— ) ប្រកប, ផ្សំ; ដែលប្រកប, ដែលផ្សំហើយ, ដែលលាយច្រឡំ, ដែលរួមចូលគ្នា ។
ឧទាហរណ៍៖ ចិត្តសម្បយុត្តដោយអំណរ ។

                  ញាណសម្បយុត្ត ចិត្តដែលសម្បយុត្តដោយការដឹង, ដោយប្រាជ្ញា ។ សទ្ធាសម្បយុត្ត ចិត្តដែលសម្បយុត្តដោយសទ្ធា ។ ល ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត